Yin’s favo speelgoed
Yin kun je blij maken met vele soorten speelgoed, maar speeltjes met (konijnen)bont eraan staan voor haar met stip op één.
Speeltjes met bont brengen onwillekeurig een prooidier-reactie teweeg, en zijn daardoor blijvend interessant. Yin verdedigt haar speelgoed alsof ze een echte muis te pakken heeft.
Ik let er bij het uitzoeken van dit soort speelgoed wel sterk op dat er geen delen aanzitten die los kunnen komen; de plastic neusjes en oogjes van de “gewone” bontmuisjes bijvoorbeeld, worden hier dan ook verwijderd voordat de katten ermee mogen spelen.



Luna’s favo speelgoed
Luna kun je niet blijer maken dan wanneer je een kwartiertje interactieve speeltijd voor haar uittrekt.
Bij voorkeur speelt Luna dan samen met je met een hengel. De gemiddelde hengel kan Luna niet bekoren, het móet een exemplaar met veren zijn, en het is helemaal fantastisch als deze dan naar catnip ruikt. Met ratels of andere luidruchtige hengels heeft Luna niks op – het “zoef” geluid is wat telt!
De “prooi” aan het uiteinde achtervolgend, maakt Luna de scherpste bochten, de meest idioot hoge sprongen en fantastische salto’s – en ze landt natuurlijk altijd op vier pootjes, zoals het een soepele poezendame betaamt. Na het spelen wil Luna de hengel nog even voor zichzelf en sleept hem dan in haar voerbak of onder het bed. Ik laat de hengels nooit liggen voor de katten om zelfstandig mee te spelen; vooral die met koordjes vormen toch een potentieel gevaar (stukkauwen en inslikken, maar ook het er in       vast komen te zitten). Daarnaast zijn de hengels dan ook geen lang leven beschoren.


Noa’s favo speelgoed
Deze egelballetjes van stevig rubber waren bijna meteen een schot in de roos bij Noa toen ik ze meebracht. Na er eerst een dag wat onwennig met een pootje tegenaan te hebben geslagen, ging hem de volgende dag ineens een licht op: deze balletjes pasten perfect in zijn bek!
Uitgelaten holde hij rond met zo’n balletje in zijn bek, totdat hij tot de conclusie kwam dat dit toch wel een beetje saai was.
Hij liet het balletje naast mij op de bank vallen, ik gooide het weg, hij bracht het terug – en zijn nieuwe grootste hobby was geboren; apporteren!
Je kunt Noa voor weinig wakker maken, maar hiervoor (naast eten) dus wèl. Noa apporteert ook wel bontmuisjes of de catnip2toss van Petstages, maar egelballetjes blijven zijn favoriet. Met enige regelmaat vind ik zo’n balletje op mijn kussen of in mijn schoen – een teken dat ik uitgeteld was op het moment dat Noa eigenlijk graag met me had willen spelen. Vind ik net zo jammer als hij!
Het apporteerspeelgoed ligt wel altijd binnen bereik van de katten, zodat ze zelf kunnen aangeven wanneer ze zin hebben om met me te spelen, en daarom moet het éxtra veilig zijn.
De egelballetjes zijn stevig en te groot om helemaal in de bek te passen; daarnaast voelt dat onprettig.
Het speelgoed van Petstages is sowieso hoegenaamd veilig, helemaal van stof, niet te klein en zonder grote uitstekende delen. Mijn katten krijgen niks wat ik ook niet aan een baby zou geven. De sponsballetjes die in de handel zijn voor katten zijn bijvoorbeeld bijzonder link (stukbijten en inslikken, en vervolgens uitzetten door vocht.)


The icing on the cake....
 Al eventjes genoemd, maar àl het speelgoed wordt natuurlijk eens zo interessant als het ruikt naar één van de favoriete goedjes van de katten. Niet alle katten zijn gevoelig voor catnip (kattenkruid), maar het overgrote deel wel. Bij kittens kan het even duren voordat de liefde hiervoor zich ontwikkelt...wellicht is het een “acquired taste”.
De reactie van katten op catnip is een soort algehele euforie, het beste vergelijkbaar met de menselijke equivalent, het “high” zijn. In de meeste gevallen werkt het ontspannend. Het is compleet onschadelijk voor de kat, ook voor kittens. De gebruiksmogelijkheden van catnip zijn talrijk; van het ruwe blad binnenin speeltjes en trappelzakjes, het bewaren van speelgoed in catnippoeder, tot het inspuiten van krabplanken en mandjes met catnipspray.



En minstens net zo lekker....
Ruikt voor de kat de wortel van de valeriaanplant. In de meeste gevallen reageren katten nog sterker op valeriaan dan op catnip. Van deze plant wordt uitsluitend de wortel gebruikt, de groene plant is voor de kat niet interessant; het heeft dus geen zin om valeriaan voor je katten in de tuin te planten. Naast het gebruik in ruwe vorm, wordt van valeriaanwortel ook een tinctuur gemaakt en wordt het in pilletjes verwerkt. Valeriaan werkt rustgevend en kalmerend, en is dus bij uitstek een kruid om in speeltjes en kussentjes te gebruiken in tijden van stress (bijv. op show). In andere noodsituaties kan valeriaan evt. (in pilvorm) ook oraal aan katten worden gegeven. Dit diskwalificeert je kat wel voor deelname!
Klein minpuntje voor de mens die zijn kat een plezier wil doen; voor ons stinkt valeriaanwortel naar natte hond...

Slim speelgoed*
Het ligt in de natuur van de kat om te werken voor zijn eten, en om daarbij zijn koppie te gebruiken; het besluipen van vogels in de takken, het geruisloos naderen van een muis in het kreupelhout.....
Hoe saai moet het dan zijn om je eten gewoon steevast in een bakje te vinden, zonder dat je daarvoor hebt hoeven nadenken, zonder dat je daarvoor enige lichamelijke inspanning hebt hoeven verrichten.
Natuurlijk kunnen we die inspanning bij onze binnenkatten vervangen door het spelen met voorwerpen, maar je kunt ook nog een stapje verder gaan.
De Dogsmart, Dogspinny en de Dogbrick o.a. zijn puzzels waarin eten kan worden verstopt. De kat moet dan én nadenken, én fysieke handelingen verrichten voordat hij bij zijn hapjes kan. Deze puzzels voorzien dus in de natuurlijke gewoonte van de kat om te werken voor zijn eten.
De kat is bezig en ontvangt zijn beloning hiervoor meteen. Hoewel de naam anders doet vermoeden, zijn de kleinste uitvoeringen uitstekend geschikt voor katten. De bedoeling is, dat de kat de houten delen zo manipuleert dat het voedsel binnen bereik komt; bij de Dogsmart kan dat via het optillen of omstoten van kleine omgekeerde bekertjes die over het voer staan, bij de Spinny kan dat door de ronde schijven zo te draaien dat de lekkernij in de uitsparing vrij komt te liggen, en bij de Dogbrick moet de kat houten schuifjes zo manipuleren dat het lekkers vrij komt te liggen. Natuurlijk werkt een schaal met walnoten ook prima! Het ligt voor de hand om voor deze spelletjes brokjes te gebruiken, als je echter niet achter het voeren van brok staat biedt Carnibest goede alternatieven met de uit gedroogd vlees gevormde kattenknabbels en (geknipte) kattenstaafjes.



Goedkoop speelgoed
Dat het katten niet uitmaakt wat jij neertelt voor speelgoed, weet je waarschijnlijk al lang. Katten kunnen zich uren vermaken met een kartonnen doos die vrijwel dicht is gemaakt, met 1 gat net groot genoeg om binnen te komen, en andere gaten net groot genoeg om met een poot door te hengelen. Stop er wat proppen papier in (liefst geen kranten vanwege de giftige inkt) en er kan ook nog een naar hartelust gescheurd en getrokken worden – Yin’s cup of tea! Ook papieren zakken (zonder hengsels - verstrikkingsgevaar) zijn fantastisch om in en uit te stuiven, want dat knispert zo mooi. Met lege closetrolletjes die je aan de zijkanten aan elkaar maakt, en om en om aan de uiteinden dicht, kan een puzzel worden gemaakt waarbij de kat moet zoeken en hengelen voor zijn snacks. Gebruik wel altijd veilige materialen; kluwes wol (i.v.m. inslikken, verstrikt raken) en pijpenragers (er zijn al katten overleden omdat deze de maag of de darmen perforeerden!) zijn niet geschikt ,alufolie (ook opgerold tot balletjes) evenmin.


Drinken leuk gemaakt
In “de natuur” halen katten het grootste gedeelte van het door hun benogdigde vocht uit hun voedsel; zoogdieren en vogels bestaan immers voor het overgrote deel uit water. Katten zijn dan ook van nature geen grote drinkers. In onze huiselijke omgeving bieden wij zelden hele prooi aan, en als er zelfs droogvoeding wordt gegeven mag het duidelijk zijn dat er een probleem ontstaat met de vochthuishouding van de kat als deze dat niet compenseert door te drinken. Urinewegproblemen zijn vaak het gevolg.
Het in deze mate moeten drinken is in principe tegennnatuurlijk en moet dus zo aantrekkelijk mogelijk worden gemaakt. Kraanwater dat een week stil in een bakje op een enkele vaste plek staat te staan is niet aantrekkelijk en hoogstwaarschijnlijk niet smakelijk ook – maar zelfs als het water maar een dag stilstaat, verliest het toch aan aantrekkingskracht. Dit is voor een groot deel te ondervangen door op verschillende plaatsen in huis bakjes water neer te zetten, deze zo vaak mogelijk te verversen en eventueel verschillende smaakjes te creëren (laat bijvoorbeeld een bakje kraanwater zijn, een ander regenwater, een ander flessenwater en een ander kraanwater met een druppel zalmolie). Menig kattenbezitter heeft zo’n kat die het liefst uit de bloemenvaas drinkt – locatie en smaak zijn de sleutel – maar de bloemenvaas is geen geschikte drinkplaats (giftige stoffen uit snijbloemen, snijbloemenvoeding, gevaar van omgooien en dus scherven). Ander veel gezien drinkgedrag bij katten is het drinken uit de kraan. Da’s natuurlijk ultiem; vers, stromend (en dus zuurstofrijk) water, en dan ook nog zo’n idioot van een mens die je kunt manipuleren om hem open te draaien. Menige Blauwe Rus heeft de zeggenschap over de kraan in huis. Maarja, hoe graag wij mensen onze katten ook van dienst willen zijn, wij zijn niet altijd thuis om als kraanopener te dienen. Daarnaast neemt de waterrekening al gauw immense vormen aan. Daarom is voor onze viervoeters een drinkfontein een ideale optie. Niet alleen is het basin zo groot dat er steeds voldoende water beschikbaar is en wordt het water rondgepompt (beweging=interessant!) , maar het water wordt ook gefilterd over koolstof waardoor alle chloor, fluor en koperdeeltjes uit de leidingen eruit gehaald worden. Het water stroomt, is daardoor zuurstofrijk, bacteriearm en dus een stuk smakelijker en gezonder.
Cat-it en Drinkwell hebben bijv. beide geschikte fonteinen.


Aantrekkelijke kattenbakken
Na al dat drinken en zuurverdiende eten worden mijn Blauwe Russen natuurlijk niet naar buiten gezet om hun behoefte te doen. Nee, de Rus is een kat van stand en verdient daarom een toilet op stand.
Voor iedere kat één om precies te zijn, en dan nog één extra (stelregel van o.m. Vicky Halls).
Dit voorkomt dat een bepaalde kat zich de bak toeëigent, waardoor de andere katten hun behoefte er niet meer mogen doen, en dus hun heil ergens anders zoeken waar wij het minder graag zien. Daarnaast poepen en plassen niet alle katten graag op dezelfde plaats. Dit betekent dat je met drie katten vier kattenbakken in huis zou moeten hebben, maar ook dat je met een enkele kat toch twee bakken zou moeten hebben staan.
De bakken staan op een rustige en goed bereikbare plaats, niet in een doorloop en niet pal naast een deur, en goed verspreid over de leefruimte. De kat moet vanuit zijn bak overzicht kunnen houden op zijn omgeving, maar toch privacy hebben.
De bakken zelf zijn zo groot dat de kat zich niet dubbel hoeft te vouwen om zich om te draaien (katten draaien en graven vaak eerst een paar keer voordat ze gaan zitten, dit moet makkelijk kunnen) en, indien voorzien van kap, zo hoog dat de kat ontspannen kan staan en zitten. Alle bakken in huis zijn dus aangepast op de maat van de grootste kat in volwassenheid. De kap is bij voorkeur niet voorzien van een deurtje of dit is verwijderd, omdat het geuren in de bak vasthoudt ( misschien fijn voor ons, maar hoogst onaangenaam voor de kat ) en omdat dit zo rottig dichtklapt op de staart bij het in- en uitstappen. De bak is bij voorkeur gevuld met een dikke laag fijn grit dat zacht aanvoelt onder de poten en vrij is van toegevoegde/kunstmatige geurstoffen. Hoe natuurlijker het is en hoe meer het als zand voelt hoe beter, maar er zijn uitzonderingen. Fijnkorrelig, al dan niet klontvormend bentoniet (klei)grit voelt voor de kat dan wel prettig aan, het bevat silicastof dat schadelijk (o.a. kankerverwekkend) kan zijn als het de lucht- en urinewegen binnendringt. Bij het graven stuift vrijwel ieder kleigrit in meer of mindere mate en dat maakt het dus eigenlijk niet goed geschikt, ookal is het erg praktisch voor ons. Daarnaast is klontvormend kleigrit erg link voor kleine kittens, die nu eenmaal de eigenschap hebben alles te proeven en hiermee een flinke blokkade in hun verteringsstelsel op kunnen lopen; levensgevaarlijk! Silicagrit is licht en erg praktisch , verspreidt (hoe tegenstrijdig dat ook lijkt) geen silicastof en houdt geuren en vocht goed vast, mits het regelmatig wordt om- en uitgeschept. Ondanks dat het er chemisch uitziet is het biologisch afbreekbaar en mag het in de biobak of op de composthoop. Nadelen zijn dat het vaak erg grof is en enigszins scherp aanvoelt, (wat maakt dat sommige katten het gebruik pertinent weigeren) en dat het bij inname door kittens uitdriogingsverschijnselen kan veroorzaken door de sterk vochtabsorberende kwaliteit. Houtkorrels zijn over het algemeen vaak te grof (denk aan met blote voeten over kiezels lopen) maar de ook verkrijgbare “gebroken” korrels voelen zacht aan, ruiken natuurlijk en fris, nemen goed vocht op en zijn verkrijgbaar in klontvormende (geperste maïskern)en gewone uitvoeringen (voor als er kittens zijn). Dit type korrels mag of op de composthoop of in de biobak, of zelfs door het toilet. De bak wordt uiteraard iedere dag ontdaan van vaste ontlasting en evt. klonten, en iedere week minstens één keer uitgesopt.


Eerste Hulp Bij Opstoppingen
Ookal helpt de eigenaar met borstel- en aaibeurten, iedere zichzelf respecterende kat maakt met hoge regelmaat zijn toilet en met zo’n dikke bontjas als van een Rusje kan dat wel eens betekenen dat je toch nog de nodige haren binnenkrijgt. Deze haren kunnen zich in het systeem van de kat verzamelen als een bal, die vervolgens lekker het voedsel in de weg gaat zitten. Om de vorming van haarballen te voorkomen kan maltpasta worden gegeven, hetzij rechtstreeks uit een tube hetzij in de vorm van snacks, maar niet iedere kat is hier een fan van. Maltpasta legt als het ware een glad laagje rond de ingeslikte haren, waardoor deze soepel kunnen worden afgevoerd.
Omdat niet iedere kat graag malt opneemt, en omdat wij van de buitenkant niet kunnen zien ofdat de malt zijn werk goed heeft gedaan en er niet toch iets de kat dwarszit, zetten wij voor onze katten wat groen neer. Plantaardig materiaal is vanwege de dikke celwanden voor de kat niet verteerbaar en roept een afweerreactie op in zijn systeem; de kat moet ervan braken –  perfect, want dan komt die haarbal er mooi meteen mee uit. Veelal is kattengras hiervoor de aangewezen optie, maar hiermee wil nog wel eens het een en ander mis gaan. Het in de handel aangeboden gras is niet altijd per definitie geschikt voor katten; zo ben ik al meermalen de parapluplant tegengekomen onder de noemer kattengras. Deze plant heeft lange, dunne, scherpe bladeren die verwondingen kunnen veroorzaken en tevens kunnen de sprieten en zaden vast komen te zitten in de neus- en keelholte, waaruit ze nog slechts operatief kunnen worden verwijderd – ik heb het al meer dan eens gehoord! Echt kattengras is een stuk zachter en wordt meestal aangeboden in bakjes om zelf op te kweken – maar daar zit hem dus meteen de knijp; het moet opgekweekt worden buiten bereik van de katten. Daarbij kan het door de vorm nog steeds vast komen te zitten. Een goed alternatief is het plantje “slaapkamergeluk” – niet giftig, zacht, veilig qua vorm en nog veel decoratiever!


Nog meer groen waar katten blij mee zijn
Tja, en als we dan toch naar het tuincentrum rennen om de binnenboel te voorzien van het nodige katvriendelijke groen, dan kunnen we meteen wel even kijken hoe we de kattenren met wat plantjes kunnen opvrolijken.
Veel katten zullen er helemaal mee in hun nopjes zijn wanneer je speciaal voor hen een kruidentuintje aanlegt, bestaande uit planten die veilig zijn en hun zintuigen prikkelen.
Een voor de hand liggend ingrediënt is dan natuurlijk kattenkruid (hiernaast afgebeeld, overigens ook goed binnen te zetten), andere mogelijkheden zijn bijvoorbeeld kattengras (wel het zachte nemen dus!),zebragras, kruizemunt, echte tijm, wilde tijm, hysop, teunisbloem, watermunt en citroenmelisse.
Bijkomend voordeel van het aanbieden van groen aan katten, is dat de kans groter is dat de overige kamerplanten met rust gelaten worden; met de aantrekkelijkste mogen ze immers uitvreten wat ze willen!




Krabplekken creëren
Een ander, erg belangrijk onderdeel van gedrag van katten, is het afbakenen van hun territorium. Katten doen dit door op verschillende wijzen geur- en visuele signalen uit te zetten; ontlasten, sproeien en met de gezichtsklieren wrijven zijn hiervoor manieren, maar ook het krabben behoort tot deze categorie.
Het moge duidelijk zijn dat het onmogelijk is gedrag af te leren dat zo intricaat deel uitmaakt van het wezen van de kat, en dus moeten we deze behoefte accomoderen. Dit doen we, door op de juiste plekken krabplanken op te hangen en krabpalen neer te zetten. Persoonlijk zie ik het liever één goede klimboom en meerdere krabplanken in een woning, dan meerdere krabpaaltjes. Denk als een kat bij het plaatsen van de krabplanken; waar kunnen indringers vandaan komen die attent moeten worden gemaakt op mijn aanwezigheid, hoe laat ik zien dat dit mijn eet- en slaapplekjes zijn, deze ruimte is ver van de ingang maar óók van mij, etc.


En dan....RUST
Katten brengen, net als wij, het grootste gedeelte van hun leven slapend door, en dan zijn wat veilige, comfortabele slaapplaatsen wel op hun plek. Jammergenoeg kunnen wij nog zo ons best doen door de mooiste mandjes aan te schaffen, als ze niet op exact de goede plek staan nestelt je kat zich nog liever op jouw favoriete stoel. Toch zijn er slaapvoorzieningen die bij mijn katten steevast een hit zijn, dus wie weet bij de jouwe ook. Met stip op één staan de pluchen radiator-hangmatjes. Warm en zacht, wat wil je als kat nog meer om echt te ontspannen? Doordat ze automatisch aan de rand van de ruimte geplaatst zijn, houdt de kat overzicht en is toch beschut. Hetzelfde gaat op voor bontmandjes in de vensterbank, die een goede tweede plaats behalen; tussen je dutjes door lekker naar buiten gluren is ideaal, en de verwarming is wederom dichtbij!


Veilig vervoer
Jammer voor hen maar helaas, af en toe moeten onze katten er toch aan geloven; die trip naar de dierenarts of de show. Natuurlijk zijn ze goed gesocialiseerd op autorijden, dus daar schuilt geen probleem; het volgende belangrijke ingrediënt is de vervoersmand of –kennel. Bij de aanschaf van een kennel zijn er een aantal dingen waar je rekening mee wilt houden en goedkoop is in deze vaak duurkoop. Allereerst moet een kennel stevig en uitbraakveilig zijn- een vastbesloten kat is erg sterk en duwt zich zo door het plastic deurtje van de minder goede kennel. Ten tweede moet de kennel ook van boven te openen zijn; zie een onwillige kat maar eens door het deurtje aan de voorkant naar buiten te trekken. Ten derde moet de kennel hygiënisch zijn; je komt ermee op plekken waar ziektekiemen in overvloed zijn en een ongelukje is ook zo gebeurd tijdens een lange autorit. Als laatste moet de kat beschut kunnen liggen – gaten op “kathoogte” voor ventilatie zetten het dier op de tocht en werken dus averechts. De Varikennel is m.i. de degelijkste kennel op de markt.


Passende voeding
Jammer aan de huidige maatschappij is dat consumenten blind afgaan op wat fabrikanten hen vertellen over hun produkten. Wat mij betreft geldt dat ook voor kattenvoer-producenten, en zeker die, die twintig verschillende varianten van hun voeding in glimmende verpakkingen aanbieden. Pas sinds een jaar of twintig worden brokken gevoerd, wat een te korte periode is om met zekerheid te kunnen zeggen wat de invloed hiervan is op de gezondheid van onze dieren. Wel zien we momenteel veel problemen die met voeding verband houden; allergie, diabetes, tandbederf, tandvleesontstekingen, problemen met de zuurtegraad van de urine, enz. Ik besef dat mijn katten carnivoren zijn, die met brok nagenoeg niks kunnen omdat hun systeem er niet op is gemaakt om de plantaardige eiwitten en de grote hoeveelheden koolhydraten te verwerken waaruit deze voeding meestal voor het grootste deel bestaat.
Als je met de voeding zoveel mogelijk dát benadert waarop de kat is gebouwd, namelijk de verwerking van hele prooien (voeren volgens prooidiermodel), dan kun je mijns insziens niet fout. Ook ik ben echter maar een mens, heb slechts beperkt de tijd om me bezig te houden met het prepareren van voedsel voor mijn dieren en vind het idee van in uitsluitend hele dieren aan katten voeren niet prettig. Daarnaast zie ik dat ik ook andere katteneigenaren niet kan verplichten op deze manier te voeren, en dus zullen de kittens die ik fok veelzijdig moeten leren eten. Om deze redenen bied ik in principe geen muizen of kuikens aan en BARF ik niet, maar heb ik gekozen voor Kompleet Vers Voer. Ik voer Carnibest, andere voorbeelden van KVV zijn Bibi, Bandit en de rauwe voeding van Prins. Om de tanden en kaken aan het werk te houden komt daar regelmatig een kippennek, stuk hart of iets dergelijks bij. Toch krijgen mijn katten af en toe ook brok of blik voorgeschoteld, maar dan wel van merken met een zo hoog mogelijk percentage aan dierlijke eiwitten en vetten en/of herkenbare stukken vlees of vis.


Beschermd een frisse neus halen
Eerlijk is eerlijk, een kat die naar buiten kan om de wind in zijn vacht te voelen of de regen op zijn snoet, die blij achter een vlindertje of rondwaaiend blaadje aan kan dartelen, is gewoon gelukkiger. In deze tijd is het echter bijzonder onveilig om je katten vrij naar buiten te laten, overal loeren gevaren zoals besmettelijke ziekten, vergiften, verkeer, agressieve dieren èn mensen, diefstal en ga zo maar door. Voor zijn veiligheid zullen er dus concessies aan de vrijheid van de kat moeten worden gedaan. De meest ideale manier van buitengang, waarbij de kat zelf beslist wanneer hij gaat, is de kattenren in de tuin of op het balkon, waar de kat door een luikje naartoe kan. Natuurlijk voldoet een veilig afgezette tuin ook, mits er dan ook geen andere katten in kunnen komen. Beschik je niet over deze mogelijkheden, dan is het lopen aan een tuigje met (loop)lijn een volgende goede optie; katten leren dit snel en waarderen het zeker.


Ondersteuning bij stressvolle situaties
Soms weet je bij voorbaat al dat er zaken te gebeuren staan die een behoorlijke impact zullen hebben op het leventje van je kat. Verhuizingen, operaties, geboorten en de introductie van nieuwe huisgenoten zijn van dit soort situaties. Soms ook, is het niet meteen duidelijk dat een kat aan stress lijdt, totdat hij plots tekenen begint te vertonen – of beter, tot het ons plots begint op te vallen (onzindelijkheid door stress bijvoorbeeld komt zelden uit het niets, net als teruggetrokken-heid, overmatig wasgedrag of abnormaal krabgedrag). Ook (langdurige) strijd tussen katten onderling ziet men niet altijd vooraf aankomen. Ter ondersteuning van de dieren in dit soort situaties mochten ze zich voordoen, heb ik twee zaken steeds op de plank staan; Bach Rescue Remedy en een Feliway verdamper. Feliway maakt gebruik van synthetische gezichtsferomonen waardoor ruimtes vertrouwder aandoen en een gevoel van veiligheid wordt geschapen, waar Rescue acuut ontspanning en vertrouwen brengt. Zo kun je de kat op verschillende manieren helpen zich weer vertrouwd te voelen in zijn eigen omgeving- ook voor ons een geruststelling!

 

 

* Food Enrichment for Cats